Śledź nas na:



Dżuma

Dżuma to powieść parabola autorstwa Alberta Camus. Opowiada ona o epidemii dżumy w mieście Oran, w Algierii.

Powstała po II wojnie światowej, po raz pierwszy wydana w 1947 roku, powieść Alberta Camus jest utworem o charakterze uniwersalnym. Wydarzenia w Oranie odsyłają do szerszych treści. Jest to dzieło o ekspansji zła i różnych postawach ludzkich. Dżuma jest powieścią paraboliczną, posługującą się uogólnieniem, schematyczną fabułą do przedstawienia zagadnień szerszych, doniosłych, aktualnych w każdej epoce. Temu celowi podporządkowane są opisy miejsca, akcji i stylu życia ludzi - zwyczajność, przeciętność, szara codzienność z elementami radości i smutku, a potem efekty epidemii w mieście i sercach ludzkich. Paraboliczną konstrukcję powieści wspiera również zasygnalizowany, ale niedookreślony czas akcji.

Utwór powstał z osobistych doświadczeń autora, z przeżyć związanych z wojną, rozstaniami, śmiercią, zjawiskiem masowej zagłady, brakiem środków do życia, stałym poczuciem zagrożenia. Jest to jednak dzieło uniwersalne, pozwalające dostrzec w ukazanych zdarzeniach i postawach ich odpowiedniki nie tylko związane z wojną. Czytelnik może widzieć w dżumie jakieś inne zło, wobec którego trzeba przyjąć określoną postawę. Refleksje narratora, dialogi postaci, wątpliwości, poglądy, spostrzeżenia - to wyraz zmagań ze złem, które trzeba wyjaśnić, zinterpretować, zakwalifikować. Jest to więc dzieło o podstawowych dylematach człowieka, sprawach sumienia, relacji międzyludzkich i honoru.

Głównym bohaterem jest Bernard Rieux.

źródło: Wikipedia

  • liczba prac: 8