Dżuma - słynne cytaty
Kolekcja cytatów z Dżumy Alberta Camusa.
- bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika (...) nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście.
- był świadom tego, ile jest jałowości w życiu bez złudzeń.
- Cierpienie dzieci jest naszym gorzkim chlebem, ale bez tego chleba zginęlibyśmy z głodu duchowego.
- Człowiek nie potrafi ani cierpieć, ani być długo szczęśliwym. Nie jest więc zdolny do niczego, co się liczy.
- Głupota upiera się zawsze, zauważono by to, gdyby człowiek nie myślał o sobie.
- Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.
- Ludzie są raczej dobrzy niż źli
- Miłość bowiem żąda odrobiny przyszłości...
- najbardziej rozpaczliwym występkiem jest niewiedza, która mniema, że wie wszystko, i czuje się wówczas upoważniona do zabijania.
- Nie, dżuma nie miała nic wspólnego wielkimi, pełnymi egzaltacji obrazami, które prześladowały doktora Rieux na początku epidemii. Przede wszystkim była przezorną i nienaganną, dobrze funkcjonującą administracją.
- nie ma miłości, której nie przerasta miłość większa.
- Nie można liczyć na biura. Nie po to są, żeby rozumieć
- Nie prawo się liczy, liczy się wyrok.
- przypisując zbyt wielkie znaczenie pięknym czynom, składa się pośrednio hołd złu. Pozwala się bowiem przypuszczać, że piękne czyny mają tak wysoką cenę, dlatego że są rzadkie, gdy niegodziwość i obojętność bywają znacznie częściej motorami działań ludzkich.
- przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz
- W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.
- w nieszczęściu jest cząstka abstrakcji i irrealności. Ale kiedy abstrakcja zaczyna nas zabijać, trzeba się zająć abstrakcją.
- wszystko, co pragnie przyspieszyć niewzruszony porządek, ustalony raz na zawsze, prowadzi do herezji.
- zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.
- Zawsze nadchodzi godzina w historii, kiedy ten, który ośmieli się powiedzieć, że dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią.
- Zaraza nie jest na miarę człowieka, więc powiada się sobie, że zaraza jest nierzeczywista, to zły sen, który minie. Lecz nie zawsze ów sen mija i od złego snu do złego snu to ludzie mijają.
- Zło na świecie płynie niemal zawsze z niewiedzy, dobra zaś wola może wyrządzić tyleż szkód co niegodziwość, jeśli nie jest oświecona.